Μάθημα : ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

Ονομάζουμε απολίθωμα κάθε ίχνος παλιάς ζωής που συναντάμε σήμερα στα πετρώματα. Συνήθως πρόκειται για λιθοποιημένα υπολείμματα των σκληρών τμημάτων του σώματος διαφόρων χερσαίων και θαλάσσιων οργανισμών, όπως είναι τα δόντια-κέρατα-χαυλιόδοντες και οστά θηλαστικών, κελύφη και όστρακα από μαλάκια, βελόνες σπόγγων, σκελετικά στοιχεία από κοράλλια κτλ. Φυτικά απολιθώματα είναι λιγότερο συνηθισμένα, γιατί τα φυτά στερούνται ανόργανου σκληρού σκελετού και κατά συνέπεια η αποσύνθεση τους είναι συνήθως γρήγορη και ολοκληρωτική. Σε ειδικές περιπτώσεις όμως απολιθώνεται ο κορμός των δέντρων καθώς διαποτίζεται από διαλύματα του πυριτίου (περιπτώσεις απολιθωμένων δασών της Λέσβου, Εύβοιας, Έβρου κ.α.), ενώ σε κατάλληλες συνθήκες διατηρούνται φύλλα. Πιο συνηθισμένες πάντως περιπτώσεις είναι η ανεύρεση σπόρων και κόκκων γύρης. Απολιθώματα όμως θεωρούνται και διάφορα βιοδηλωτικά ίχνη παλαιών οργανισμών όπως πατημασιές ζώων, ερπυσμοί από σκουλήκια κ.α. πάνω σε μαλακό ίζημα που διατηρήθηκαν μετά τη λιθοποίηση. Τέλος, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η σημαντικότερη ενότητα ενεργειακών πρώτων υλών δηλαδή οι υδρογονάνθρακες και οι διάφορες μορφές γαιανθράκων (λιθάνθρακας. λιγνίτης, τύρφη) χαρακτηρίζονται ενεργειακοί πόροι από απολιθώματα εξαιτίας της οργανικής τους προέλευσης κυρίως από φυτικές ύλες.