Μάθημα : "ΜΑΚΕΤΑ" : Δημιουργία ομαδικού έργου / Β' Γυμνασίου

αυτές οι πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες , μπορούν να σας δώσουν έμπνευση για τις δημιουργίες σας!!

"Τριάντα χρόνια ελληνικής σκηνογραφίας Ο πιο παραμελημένος βιβλιογραφικά συντελεστής - αν και καθοριστικός της θεατρικής τέχνης στον τόπο μας - ήταν η σκηνογραφία και ενδυματολογία. Κι αυτό συνέβαινε παρά το γεγονός ότι τη σκηνική «όψη» του μεσοπολεμικού, μεταπολεμικού και νεότερου θεάτρου μας υπηρέτησαν όχι μόνο πρωτοπόροι σκηνογράφοι- ενδυματολόγοι, όπως ο Πάνος Αραβαντινός (ο πρώτος, για πολλά χρόνια και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '20 και μοναδικός Ελληνας σκηνογράφος με ειδικές σπουδές), οι μετέπειτα κορυφαίοι Κλεόβουλος Κλώνης και Αντώνης Φωκάς, ο Μάριος Αγγελόπουλος και ο Γιώργος Ανεμογιάννης (μεγάλη η προσφορά του στην Επιθεώρηση), αλλά και μεγάλοι εικαστικοί δημιουργοί. Καλλιτέχνες του διαμετρήματος των Δ. Διαμαντόπουλου, Γ. Μόραλη, Ν. Εγγονόπουλου, Γ. Τσαρούχη, Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα, Σπ. Βασιλείου, Ν. Νικολάου, Γ. Βακαλό, Γ. Μιγάδη και πολλών άλλων. Χρειάστηκε να βραβευτούν, κυρίως να διακριθούν στο εξωτερικό, νεότεροι σκηνοθέτες μας (Βασίλης Φωτόπουλος, Γιώργος Πάτσας, Διονύσης Φωτόπουλος), να εκδοθούν μερικά βιβλία για την προσωπική εργασία σκηνογράφων - ενδυματολόγων μας, κάποιες εντελώς περιστασιακές εκδόσεις με μακέτες σκηνικών ή κοστουμιών (λ.χ. το ημερολόγιο της Εμπορικής Τράπεζας του 1988), για να προκληθεί ενδιαφέρον για μια πιο συστηματική διερεύνηση της ελληνικής σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στον αιώνα μας. Η πρώτη, επιστημονικής πρόθεσης, ενδιαφέρουσα, αλλά και με ελλείψεις έρευνα - παρουσίαση ελληνικής σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, επιχειρήθηκε πριν τρία περίπου χρόνια από απόφοιτους και τελειόφοιτους του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, με παρότρυνση και εποπτεία της αρχιτέκτονος και καθηγήτριας Ελένης Φεσσά - Εμμανουήλ. Ερευνα, η οποία εκδόθηκε από το Πανεπιστήμιο, σε συνεργασία με το ΥΠΠΟ. «Αλκηστις» του Ευριπίδη. Μακέτα του Διαμαντή Διαμαντόπουλου για το σκηνικό της πρώτης παράστασης αρχαίου δράματος από τη «Λαϊκή Σκηνή» του Κ. Κουν (1934) «Αλκηστις» του Ευριπίδη. Μακέτα του Διαμαντή Διαμαντόπουλου για το σκηνικό της πρώτης παράστασης αρχαίου δράματος από τη «Λαϊκή Σκηνή» του Κ. Κουν (1934) Τώρα ένα ακόμη βιβλίο έρχεται να ρίξει «φως» στην πορεία της ελληνικής σκηνογραφίας - ενδυματολογίας στο διάστημα τριάντα μόνον χρόνων, τα οποία όμως συντέλεσαν καθοριστικά στη μετέπειτα εξέλιξή τους. «Θεμελίωσαν» θα λέγαμε τη σημερινή «άνθησή» τους. «Ανθηση» που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, αν δεν υπερτερεί - σε αρκετές περιπτώσεις - της δουλιάς μεγάλων ξένων σκηνογράφων - ενδυματολόγων. Αναφερόμαστε στη σημαντική μελέτη της Αναστασίας Κοντογιώργη (η οποία σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο ΑΠΘ και εκπονεί διατριβή στην Ιστορία της Νεότερης Τέχνης) «Η σκηνογραφία του Ελληνικού Θεάτρου 1930-1960», η οποία εκδόθηκε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Επιστημονικών Βιβλίων και Περιοδικών «University Studio Press» (Αρμενοπούλου 32, Θεσσαλονίκη, τηλ. 208731, 209637, οι οποίες διαθέτουν βιβλιοπωλείο και στη «Στοά του Βιβλίου»). Το βιβλίο προλογίζεται από την αναπληρώτρια καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης στο ΑΠΘ, Ευθυμία Γεωργιάδου - Κούντουρα, η οποία επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «καθώς η ιστορία της σκηνογραφίας είναι τόσο παλιά, όσο και η ιστορία του θεάτρου, η ματιά του ιστορικού της τέχνης που έχει κλασική παιδεία αποδεικνύεται ιδιαίτερα οξυδερκής και διεισδυτική στις σχέσεις λόγου και εικόνας». Ματιά που γίνεται όλο και πιο αναγκαία, αφού σήμερα «η εικαστική δημιουργία με τις τρισδιάστατες δημιουργίες της και τους προβληματισμούς της στη χρήση του χώρου πλησιάζει τις σκηνικές κατασκευές». Η συγγραφέας της μελέτης, εξηγώντας εισαγωγικά γιατί επέλεξε να διερευνήσει τις συγκεκριμένες τρεις δεκαετίες, τονίζει το γεγονός ότι «η αρχή της δεκαετίας του '30 σηματοδοτήθηκε από την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου» (σ.σ. πρόκειται όχι για ίδρυση, αλλά για θεσμική μετατροπή του Βασιλικού Θεάτρου σε Εθνικό και την καλλιτεχνική αναζωογόνησή του από τον Φώτο Πολίτη) και από «τη ραγδαία ανάπτυξη της σκηνογραφίας στην Ελλάδα, στην οποία συνέβαλε η εργασία σκηνογράφων με θεωρητική κατάρτιση και τεχνικές γνώσεις». Τη δεκαετία αυτή, αφ' ενός οι καλλιτέχνες της γενιάς του '30 «αρχίζουν να διατυπώνουν το καλλιτεχνικό τους ιδίωμα», το οποίο αποκρυσταλλώνεται στις αρχές της δεκαετίας του '60 και αφ' ετέρου αναπτύσσεται - και σκηνογραφικός - «ανταγωνισμός» μεταξύ του Εθνικού Θεάτρου και ιδιωτικών θιάσων. Η εργασία της Α. Κοντογιώργη διαρθρώνεται σε επτά κεφάλαια (με πολλά υποκεφάλαια το καθένα). Τίτλοι τους: «Παγκόσμια ιστορική αναδρομή», «Το νεοελληνικό θέατρο», «Η εικαστική λειτουργία του σκηνικού», «Η σκηνογραφία για το αρχαίο ελληνικό θέατρο», «Η σκηνογραφία για τα έργα του Σαίξπηρ», «Οι σκηνογράφοι του νεότερου θεάτρου», «Η σκηνογραφία για το μπαλέτο», «Η σκηνογραφία για την Επιθεώρηση», «Συμπεράσματα - επίλογος». Αξίζει να σημειώσουμε συνοπτικά μερικά από τα συμπεράσματα της Α. Κοντογιώργη: Η σκηνογραφία, ως καλλιτεχνική έκφραση, καθιερώθηκε και εξελίχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '30. Στα τέλη αυτής της δεκαετίας οι περισσότεροι καλλιτέχνες απέκτησαν σκηνογραφική εμπειρία, στηριζόμενοι από φωτισμένους ανθρώπους του θεάτρου, ιδίως του ελεύθερου θεάτρου. Ο πόλεμος και η κατοχή ανέστειλαν σημαντικά τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες του θεάτρου, οι οποίες αναζωογονούνται στη δεκαετία του '50, με αρχαίο, σαιξπηρικό, σύγχρονο ξένο και ελληνικό δράμα. Στη δεκαετία του '60 οι σκηνογράφοι της προηγούμενης τριακονταετίας είναι πλέον καταξιωμένοι και πλάι τους μαθητεύουν νέοι, με σπουδές σκηνογραφίας, καλλιτέχνες. Η δικτατορία όμως απέκοψε από το θέατρο πολλούς από τους καλλιτέχνες της γενιάς του '30. Να σημειώσουμε τέλος ότι η μελέτη περιλαμβάνει βιβλιογραφία, ευρετήριο ονομάτων και εννοιών και πληθώρα εικόνων που αναλογούν στο θέμα και τα υποθέματα κάθε κεφαλαίου (σχέδια και ολοκληρωμένες μακέτες σκηνικών, κοστουμιών, μασκών, σκηνικών αντικειμένων και φωτογραφίες παραστάσεων)."

Ο  αρχιτέκτονας Δημήτρης Πικιώνης, δημιούργησε τη Μακέτα, για την κατασκευή του τουριστικού ξενοδοχείου στους Δελφούς

Προσοχή:

Για να μάθεις περισσότερα για τον Δημήτρη Πικιώνη κάνε "κλικ" πάνω στο όνομά του ή δες τον όρο Δημήτρης Πικιώνης στο γλωσσάρι του μαθήματος

[ ...Οδηγίες των σκηνογράφων Α. Διαμορφώνοντας τη σκηνογραφία μιας παράστασηςΓια τον σχεδιασμό της σκηνογραφίας και της ενδυματολογίας μιας παράστασης, τον κύριο ρόλο έχει το ίδιο το έργο, είτε ανήκει σε κάποιον συγγραφέα, είτε είναι νέο έργο δικής μας σύνθεσης. Το έργο αποτελεί την πηγή έμπνευσης. Η μελέτη της υπόθεσης και των νοημάτων - του εννοιολογικού πλαισίου - του έργου, είναι το πρώτο βήμα. Στη συνέχεια, ακολουθεί η ανάλυση των χαρακτηριστικών του, δηλαδή: του χώρου, του χρόνου και των χαρακτήρων. Μελετώντας τα στοιχεία αυτά, λαμβάνονται αποφάσεις για την όψη της παράστασης και την ατμόσφαιρα που θέλουμε να δημιουργήσουμε επί σκηνής. Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης τα ρεαλιστικά δεδομένα που σχετίζονται με το ανέβασμα του έργου. Ο χώρος που έχουμε στη διάθεσή μας, οι διαστάσεις και η θέση της σκηνής, ο χρόνος προετοιμασίας, τα πρόσωπα που θα συμμετάσχουν, οι οικονομικές δυνατότητες, οι τεχνικές δυνατότητες, καθώς και άλλοι παράγοντες, κατά περίπτωση, οδηγούν σε συγκεκριμένες επιλογές σε όλους τους τομείς, μεταξύ των οποίων και η σκηνογραφία. Στάδια για το σχεδιασμό μιας σκηνογραφίας Ανάγνωση του έργου Σημειώνουμε σημαντικά στοιχεία, τα οποία προκύπτουν από το κείμενο, υπογραμμίζοντας λέξεις που μας εμπνέουν για τον χώρο και τη συνολική ατμόσφαιρα (π.χ. «νύχτα βαθιά»), λέξεις-κλειδιά, περιγραφικές φράσεις, αλλά και χρηστικά στοιχείααντικείμενα. Την εργασία αυτή, την κάνουμε συνήθως ακόμη κι αν στοχεύουμε σε πολύ αφαιρετική προσέγγιση του κειμένου, διότι, ως διαδικασία, βοηθά να μελετήσουμε βαθύτερα το έργο. Εάν στο σχεδιασμό συμμετέχουν ενεργά τα παιδιά, τότε ο δάσκαλος μπορεί να συμβάλλει στην ανάγνωση και ερμηνεία του έργου. Επίσης, ο δάσκαλος των εικαστικών μπορεί να κάνει διάλογο με τα παιδιά, προκειμένου να κεντρίσει τη φαντασία τους, χρησιμοποιώντας αυτές τις λέξεις ως ερέθισμα. Σημειώνουμε δικές μας ιδέες, που σχετίζονται με την προσωπική μας «ανάγνωση» - ερμηνεία του έργου, σε συνεργασία με το σκηνοθέτη. Το στάδιο αυτό γίνεται ακόμη με λέξεις. Πρώτη αποτύπωση των ιδεών στο χαρτί με εικαστικά μέσα. Ανάλογα με τις προσωπικές του δυνατότητες, ο σκηνογράφος μπορεί να καταγράψει τις ιδέες του σε χαρτί (σκίτσο, ζωγραφικό προσχέδιο), ή να τις αποτυπώσει μέσα από μία κατασκευή (μακέτα με απλά υλικά, χαρτόνια και χρώματα), ή μέσα από τη δημιουργία κολλάζ εικόνων, τις οποίες θα βρει έτοιμες σε περιοδικά, εφημερίδες, φωτοτυπίες από βιβλία, κ.ά. Στην τελευταία περίπτωση, είναι καλό να γίνεται σμίκρυνση/μεγέθυνση της φωτογραφίας, ώστε οι εικόνες των επιμέρους στοιχείων του κολλάζ να έχουν την πραγματική αναλογική σχέση που επιθυμούμε. Τέλος, μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε τη φωτογραφία, αν δούμε κάτι και το φωτογραφίσουμε. Τελική διαμόρφωση μιας σκηνογραφικής ιδέας. Από τα προηγούμενα στοιχεία, κρατάμε τις πιο ενδιαφέρουσες ιδέες. Διαμορφώνουμε στο σύνολο μια εικαστική και χωρική σύνθεση για το χώρο που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Στόχος είναι: α) ο χώρος που προτείνουμε να έχει αισθητική συνέπεια (αρμονική σύνθεση, συμμετρική σύνθεση, αντιθετική σύνθεση, ακόμη και το κολλάζ δημιουργεί ένα αισθητικό σύνολο), και β) ο χώρος που προτείνουμε να είναι λειτουργικός για τις ανάγκες της δράσης (για τις εισόδους και τις εξόδους, να υπάρχει εστίαση σε συγκεκριμένα σημεία ώστε να δίνεται έμφαση σε ορισμένες σκηνές, κ.λπ.) Η τελική πρόταση μπορεί να αποτυπωθεί σε χαρτί (προοπτικό σκίτσο στο χέρι ή με τη συμβολή του κολλάζ, της φωτογραφίας, ή και ψηφιακών μέσων). Μια ζωγραφική ιδέα των μαθητών μπορεί να μεταφερθεί ακόμη και αυτούσια στο χώρο (π.χ. η μεγέθυνση μια ζωγραφιάς, την οποία απεικονίζουμε με επάλληλα επίπεδα στα πλάγια και στο βάθος του χώρου της παράστασης). Ο δάσκαλος των εικαστικών θα συμβάλλει στη διαμόρφωση της σύνθεσης από αισθητική άποψη, με βάση τις αρχές σύνθεσης των καλών τεχνών. Σημαντική είναι η κατανόηση των αναλογιών του χώρου που έχουμε στη διάθεσή μας. Η σκηνογραφία μπορεί να βοηθήσει, προκειμένου να προσθέσουμε βάθος στο χώρο (π.χ. με τη δημιουργία προοπτικής), ή να καλύψουμε μέρη του χώρου που δεν εντάσσονται αρμονικά. Εκτέλεση της ιδέας στην πράξη.Η υλοποίηση της ιδέας διαμορφώνεται ανάλογα με τις πρακτικές δυνατότητες. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλων των ειδών τα υλικά: χαρτόνια, υφάσματα, ξύλα, ταμπλό που υπάρχουν διαθέσιμα, όπως επίσης έπιπλα και αντικείμενα που μπορεί να έχουμε στη διάθεσή μας και δεν χρησιμοποιούμε. Στη σκηνογραφία συχνά γίνεται ανακύκλωση και επανάχρηση υλικών, μετά από επεξεργασία (π.χ. αφού τα επενδύσουμε, τα βάψουμε, κ.λπ.). Είναι σημαντικό να φροντίσουμε ώστε τα υλικά, αν και οικονομικά, να μην έχουν «πρόχειρη» όψη (για παράδειγμα, αποφεύγουμε τις φόδρες και προτιμούμε ματ υφάσματα ή γάζες), ενώ, γενικότερα, ακόμη και ευτελή υλικά,όπως οι εφημερίδες, μπορούν αν δώσουν πολύ ενδιαφέρον, αρμονικό αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, η διαμόρφωση μιας σκηνογραφικής πρότασης γίνεται σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη της παράστασης, όπως επίσης μαζί με άλλους συντελεστές, όπως ο μουσικός, ο χορογράφος, ο φωτιστής, κ.λπ. Τις αρμοδιότητες αυτές μπορούν να μοιραστούν δάσκαλοι αλλά και μαθητές ενός σχολείου. Το βασικότερο στοιχείο που προσδιορίζει μια σκηνογραφία είναι η σαφής διαμόρφωση ή υιοθέτηση μιας εικαστικής άποψης, ενός συγκεκριμένου στυλ. Ακόμη κι αν η άποψη αυτή είναι πολύ απλή, όταν ακολουθείται πιστά διαμορφώνει έναν «κόσμο», τον κόσμο της νέας παράστασης που ετοιμάζεται....]

Αν βρήκατε ενδιαφέρον το κείμενο , μπορείτε να δείτε όλο το άρθρο στον ιστότοπο:

https://www.nationalopera.gr/ekpaideusi-koinonia/i-opera-sta-sxoleia/odigies-sinteleston

Δείτε ένα βίντεο 35' , με χρήσιμες πληροφορίες για τη Σχολή και εικόνες που θα τροφοδοτήσουν την έμπνευσή σας!

http://vault.arch.ntua.gr/archntua2021.mp4

Επίσης αν σας ενδιαφέρει η Αρχιτεκτονική, ο πιο κάτω ιστότοπος θα σας δώσει  γνώσεις για τη σπουδή της στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο:

http://www.arch.ntua.gr/

ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ "ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ"

ΣΚΗΝΙΚΑ

Στο πλαίσιο των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων και του eTwinning έργου WHF: With a little Help from my Friends" οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε΄τάξης του 10ου Δημ. Σχ. Ηλιούπολης, με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών, Τάσου Πάλλη & Βασίλη Κουλιούμπα... ΔΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ!!

Η επαγγελματική απόδοση μιας μακέτας. 'Εργα ομάδας Modelling centre II

απ'ο το μενού της πρώτης σελίδας , δείτε τα ΕΡΓΑ της ομάδας

Medium : Wood, glass, wire, and string

Dimensions : 25 x 28 1/4 x 15 3/4" (63.5 x 71.8 x 40 cm)

Copyright © 2023 Artists Rights Society (ARS), New York / ADAGP, Paris

Το σουηδικό ξενοδοχείο που αποτελείται από διαφορετικά δεντρόσπιτα , μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τις δικές σας δημιουργίες .

Δείτε τα δεντόσπιτα , παρατηρήστε την κατασκευή και εμπνευστείτε διαβάζοντας τις ιστορίες των δημιουργών τους και την φιλοσοφία τους για την φροντίδα του πλανήτη  μας.

Στο άρθρο του dezeen magazine θα βρείτε πρωτότυπες κατασκευές σε αρμονία με την φύση, καθώς και τις σχεδιαστικές μακέττες τους