Μάθημα : ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

Η φύση των ορυκτών

               Σήμερα ξέρουμε ότι η άπειρη ποικιλία των μορφών του κόσμου που μας περιβάλλει παράγεται από συνδυασμούς λίγων απλών σωμάτων που λέγονται στοιχεία. Από τα γνωστά στοιχεία, που ο αριθμός τους ξεπερνάει τα 100, μόλις οκτώ δηλαδή το οξυγόνο, το πυρίτιο, το αργίλιο, ο σίδηρος, το ασβέστιο, το κάλιο, το νάτριο και το μαγνήσιο, είναι εκείνα που αποτελούν το 98% της λιθόσφαιρας. Τα στοιχεία συνήθως με τη μορφή ενώσεων δυο η περισσότερων συνδέονται για να φτιάξουν τα ορυκτά. Είναι αλήθεια ότι ο όρος «ορυκτό» έχει καθιερωθεί, όχι εύστοχα, για να περιγράψει κάθε συστατικό οικονομικής σημασίας που «ορύσσεται» από τη Γη π.χ. κάρβουνο, σιδηρομετάλλευμα, πετρέλαιο κ.α. Για τη Γεωλογία όμως ορυκτό είναι όρος που περιορίζεται σε:

1. συστατικά ανόργανης προέλευσης,
2. συστατικά που κατά κανόνα έχουν συγκεκριμένη χημική σύσταση,
3. συστατικά που παρουσιάζουν συγκεκριμένες φυσικές ιδιότητες.

Όλα σχεδόν τα ορυκτά είναι στερεά, εκτός από τον υδράργυρο και το νερό στην υγρή του μορφή. Συνολικά περισσότερα από 2.000 ορυκτά είναι γνωστά, που η χημική σύσταση καθενός εκφράζεται με τη μορφή απλού ή συνηθέστερα πολύπλοκου χημικού τύπου, π.χ. ασβεστίτης (CaCO₃), χαλαζίας (SiO₂), βιοτίτης K(Mg,Fe)₃AlSi₃O₁₀(OH, F)₂.