Το σχολείο

• Ιδρύθηκε το 1921 από τον A.S.Neill. Βρίσκεται στο Λέιστον της Αγγλίας, μια πόλη λίγο πιο βόρεια από το Λονδίνο.

• Είναι ιδιωτικό σχολείο για παιδιά 6-17 χρονών (Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο). Λειτουργεί ως οικοτροφείο, δηλαδή οι μαθητές τρώνε και κοιμούνται εκεί. Σήμερα έχει 90 περίπου μαθητές (από διάφορες χώρες του κόσμου) και 10 καθηγητές.

• Είναι σχολείο «αντιαυταρχικής αγωγής». Η βασική φιλοσοφία του είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν είναι ελεύθερα παρά όταν εξαναγκάζονται. Γι' αυτό όλα τα μαθήματα είναι προαιρετικά και οι μαθητές αποφασίζουν μόνοι τους πώς θα αξιοποιήσουν τον χρόνο τους. 

• Το σχολείο διοικείται από τους ίδιους τους μαθητές και τους καθηγητές. Τρεις φορές την εβδομάδα γίνεται η σχολική συνέλευση, στην οποία λύνονται καθημερινά προβλήματα και ψηφίζονται οι νόμοι του σχολείου. Όλοι έχουν ίσο δικαίωμα ψήφου. 

• Τα μαθήματα που προσφέρονται εκτός από τα κλασικά (Αγγλικά, Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες κλπ.), είναι Ξυλουργική, Ηχοληψία-dj, Μουσική, Φωτογραφία, Ζωγραφική, Θέατρο, Μαγειρική, Καράτε, Ιππασία κ.α. Στην αρχή κάθε τριμήνου οι μαθητές δηλώνουν ποια μαθήματα θέλουν να παρακολουθήσουν και με βάση τις επιλογές τους βγαίνει το ωρολόγιο πρόγραμμα.

• Πριν αποφοιτήσουν οι μαθητές δίνουν -αν θέλουν- τις εθνικές απολυτήριες εξετάσεις. Οι περισσότεροι μαθητές του Summerhill επιλέγουν να δώσουν αυτές τις εξετάσεις και έχουν ποσοστά επιτυχίας υψηλότερα από τον μέσο όρο των υπόλοιπων Βρετανικών σχολείων. Το ίδιο ισχύει και για τις εξετάσεις εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο (GSCEs). 

• Οι σχέσεις του Summerhill με την Βρετανική κυβέρνηση δεν είναι οι καλύτερες. Έχει επιθεωρηθεί περισσότερες φορές από οποιοδήποτε άλλο σχολείο στην χώρα. Το 1999, μετά από μία μεγάλης έκτασης επιθεώρηση, ο Υπουργός Παιδείας απείλησε το σχολείο με κλείσιμο αν μέσα σε έξι μήνες δεν άλλαζε την τακτική των προαιρετικών μαθημάτων. Το σχολείο κατέφυγε στη δικαιοσύνη. Τον Μάρτιο του 2000, μπροστά σε ένα ειδικό δικαστήριο και μετά από τέσσερις μέρες ακροάσεων, όλοι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης κατέρρευσαν. Το Summerhill κέρδισε το δικαίωμα να επιθεωρείται με κριτήρια που σέβονται τη φιλοσοφία του.